Παύλος Σατολιάς: “ολόκληρα χωριά δεν έχουν που να δώσουν το γάλα”

Οι θέσεις του μαχητικού συνεταιριστή στο συνέδριο της Ελασσόνας.

Η παρουσία του Παύλου Σατολιά και η διατύπωση των θέσεών του στα διάφορα συνέδρια του αγροτοκτηνοτροφικού κλάδου, με την ιδιότητά του ως  προέδρου του Αγροτικού Γαλακτοκομικού Συνεταιρισμού Καλαβρύτων, έχουν πάντα εξαιρετικό ενδιαφέρον. Στο κείμενο που ακολουθεί αποκωδικοποιούμε τα όσα είπε στην Ελασσόνα, στο πλαίσιο της διοργάνωσης ‘Φέτα 2018‘.

 

Προέρχομαι κι εγώ από μια περιοχή με παράδοση στη φέτα. Κι εμείς έχουμε κτηνοτροφία και …τίποτε άλλο. Πρέπει όλοι οι φορείς, να κάνουμε μια στροφή και να υπερασπίσουμε τη φέτα διότι είναι  πολύ σημαντικό προϊόν. Γι’  αυτό το διεκδικούν διάφοροι. Όλοι όμως πρέπει να ζήσουν στην παραγωγή, γι’  αυτό ας βάλουμε ένα λιθαράκι για τη φέτα“.

Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε τη εισήγησή του ο Π. Σατολιάς από τα Καλάβρυτα στο κεντρικό θέατρο της Ελασσόνας, όπου διοργανώθηκε συνέδριο για το παρόν και το μέλλον της φέτας, στο πλαίσιο της διοργάνωσης ‘Φέτα 2018’.

Η παρουσία του ξεκίνησε από τα πεπραγμένα του Συνεταιρισμού στα Καλάβρυτα ο οποίος καταβάλει προσπάθεια να εκσυγχρονιστεί, να παρακολουθήσει τις εξελίξεις στη σύγχρονη τυροκομία αλλά και να εναρμονιστεί με τις διεθνείς τάσεις, μια από τις οποίες είναι η ελαχιστοποίηση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος των εργοστασίων. Η διαχείριση των αποβλήτων της φέτας, στην οποία προχώρησαν οι συνεταιριστές στα Καλάβρυτα είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.

Δεν τηρούν όλοι τη νομοθεσία. Τι να κάνουμε λοιπόν; Να ρίξουμε κι εμείς τα απόβλητά μας στο Βουραϊκό; Εμείς προωθούμε μια νέα τεχνολογία για τα υπόλοιπα της φέτας, παράγουμε μάλιστα τροφή από την τεχνολογία αυτή – 90% εξαγώγιμες πρωτεΐνες για μπισκότα” εξήγησε ο συνεταιριστής από την Πελοπόννησο.

Ο Π. Σατολιάς αναφέρθηκε όπως ήταν αναμενόμενο στο πρόβλημα των εισαγωγών γάλακτος από το εξωτερικό, σε μια εποχή που οι τιμές στη χώρα μας υποχωρούν. “Τα βυτία με το ξένο γάλα τα βλέπουμε καθημερινά, περνάνε από μπροστά μας” είπε ειρωνικά.

Σχετικά με τη διάθεση του γάλακτος παρατήρησε: “Υπάρχει γάλα στα αζήτητα. Ντρέπομαι που είμαι κτηνοτρόφος και βλέπω ολόκληρα χωριά που δεν έχουν να δώσουν κάπου το γάλα. Κάποιοι θα βρεθούν το πάρουν ..τζάμπα. Πρόσφατα έμαθα οτι έμπορος αρνήθηκε να πάρει γάλα απο συνεταιρισμό- προφανώς μας θέλουν μεμονωμένους για να μας χτυπάνε καλύτερα”.

Στιγμιότυπο από τη συνάντηση εκπροσώπων συνεταιριστικών κτηνοτροφικών ενώσεων στα Καλάβρυτα, στις 7 Σεπτεμβρίου, όπου τέθηκαν οι βάσεις για κοινή και -ελπίζουμε- πιο αποτελεσματική εκπροσώπηση των συμφερόντων τους.

 

Όσο αφορά το ζήτημα πώλησης του τελικού προϊόντος, ο Π. Σατολιάς ήταν εξίσου αιχμηρός κι ειρωνικός. “Υπάρχει φέτα με 4 ευρώ: μπορείς να την παράξεις αν αγοράζεις το γάλα 50 λεπτά το κιλό και χρησιμοποιήσεις 4 κιλά γάλα. Είναι φέτα. Μάλιστα μπορεί να είναι και καλή φέτα- δεν αντιλέγω. Αλλά του χρόνου ο κτηνοτρόφος που πούλησε 0,50 ευρώ το κιλό δεν θα υπάρχει πια. Και δεν θα υπάρχει γάλα για να πουληθεί”. 


Στα Καλάβρυτα η μέση τιμή γάλακτος που πληρώνει ο Συνεταιρισμός είναι 1,054 ευρώ για το μεμονωμένο παραγωγό και 1,070 ευρώ για το μέλος του Συνεταιρισμού.


Ο Π. Σατολιάς έθιξε και μια σειρά άλλα προβλήματα του κλάδου όπως το κυνήγι των συνεταιρισμών για χρέη του παρελθόντος όταν η μεγάλη φοροδιαφυγή και οι κολοσσιαίες απάτες μένουν ατιμώρητες, όπως η παντελής απουσία της φέτας από τις διανομές που κάνουν οι δημόσιοι φορείς στο Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους (ΤΕΒΑ), όπως επίσης και στο μείζον πρόβλημα της παραγωγής φέτας με μη ενδεδειγμένους τρόπους, με τη χρήση δηλαδή λιγότερης ποσότητας γάλακτος, κάτι που εντείνει ακόμα περισσότερο το πρόβλημα της διάθεσης και πιέζει ακόμα πιο κάτω τις τιμές.

Όσο για τη Διεπαγγελματική Οργάνωση Φέτας, τόνισε κι αυτός οτι οι εξελίξεις είναι θετικές, οτι οι δύο αρχικοί φάκελοι που έχουν κατατεθεί θα ενοποιηθούν και ενημέρωσε οτι όλοι οι εμπλεκόμενοι θα προχωρήσουν από κοινού περιμένοντας έγκριση.

Κλείνοντας την παρέμβασή του ο Παύλος Σατολιάς διευκρίνισε οτι η διατήρηση του κοινωνικού ιστού στην ελληνική περιφέρεια περνάει μέσα από τη διατήρηση της κτηνοτροφίας. Διευκρίνισε οτι ο Έλληνας καλλιεργητής έχει τη δυνατότητα να περνάει μέρος του χρόνου στα αστικά κέντρα και να επιστρέφει στο χωριό του για λίγο διάστημα, προκειμένου να καλλιεργήσει ένα συγκεκριμένο είδος, αλλά ο κτηνοτρόφος δεν μπορεί να απομακρυνθεί γιατί τα ζώα θέλουν καθημερινή φροντίδα, 365 ημέρες το χρόνο.

Κλείνοντας την παρέμβασή του, ο Π. Σατολιάς θύμισε στους παρευρισκομένους οτι ” στις χώρες του νεοφιλελευθερισμού, η πλειοψηφία των αγροτικών/ κτηνοτροφικών προϊόντων διακινούνται από τους συνεταιρισμούς ενώ σε μας μια μικρή μειοψηφία”.

You might also like