Δεύτερη ημέρα του συνεδρίου AgEng2024
Ομιλία του Σταύρου Βουγιούκα για τη ρομποτική συγκομιδή φρούτων
Με τον Σταύρο Βουγιούκα (κεντρική φωτογραφία) από το US Davis της Καλιφόρνιας και την εισήγησή του «Fruit-harvesting robots: How can we surpass current limitations?» συνεχίστηκε σήμερα στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας το διεθνές συνέδριο AgEng2024- «Διαμορφώνοντας το Μέλλον της Γεωργικής Μηχανικής».
Το συνέδριο διεξάγεται στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο και υποστηρίζεται από δύο σχετικούς με το αντικείμενό του φορείς: Την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Γεωργικών Μηχανικών (EurAgEng), η οποία στοχεύει στην εξυπηρέτηση των αναγκών της ανθρωπότητας σε θέματα διατροφής, ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και υγείας και την Εταιρεία Γεωργικών Μηχανικών Ελλάδος (Ε.Γ.Μ.Ε.).
Ο Σταύρος Βουγιούκας, καθηγητής στο κορυφαίο αμερικανικό πανεπιστήμιο ξεκίνησε την εισήγησή του με ορισμένες ‘αφοπλιστικές’ διαπιστώσεις: α) όλα τα φρέσκα φρούτα και τα λαχανικά που καταναλώνονται σε όλο τον κόσμο συγκομίζονται με τα χέρια, β) η έλλειψη εργατικών χεριών για τη συγκομιδή φρούτων δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στην παραγωγή και την κατανάλωσή τους και, γ) το κόστος των εργατικών χεριών αυξάνει συνεχώς δημιουργώντας προβλήματα στους παραγωγούς.
Μάλιστα όπως εξήγησε ο Στ. Βουγιούκας, ο Καλιφορνέζος παραγωγός ευπαθών φρούτων πληρώνει σήμερα για την απασχόληση νόμιμου μετανάστη εργαζόμενου στις καλλιέργειες (Μεξικανού συνήθως) κατά μέσο όρο περίπου 32 δολάρια την ώρα στα οποία συμπεριλαμβάνονται εκτός από την καθαρή αμοιβή του εργαζομένου, η έκδοση βίζας, η μεταφορά του από τα σύνορα μέχρι τον τόπο της εργασίας, η προσωρινή κατοικία του, η σίτισή του κ.ά. Από αυτά, ο εργαζόμενος λαμβάνει στο χέρι περίπου 16,5 δολάρια/ώρα.
Άνθρωποι και ρομπότ
Σύμφωνα με τον Έλληνα επιστήμονα και πανεπιστημιακό το robotic fruit harvesting είναι μια πολλά υποσχόμενη τεχνολογία η οποία βρίσκεται ακόμα σε φάση πρωτοκόλλου καθώς δεν έχει καταφέρει να αντικαταστήσει με αποτελεσματικότητα την ανθρώπινη εργασία στο χωράφι.
Αναφερόμενος στα ρομποτικά συστήματα συγκομιδής φρούτων, τα οποία σχεδιάζει στο Πανεπιστήμιο Davis με την ομάδα των μεταπτυχιακών φοιτητών του, εξήγησε ότι το ρομπότ ‘βλέπει’ μέχρι αυτή τη στιγμή ένα ποσοστό των φρούτων που υπάρχουν στο δέντρο κι από αυτά θα φτάσει με το μηχανικό χέρι του ένα ποσοστό που προηγούμενου ποσοστού. Στη συνέχεια θα αποσπάσει από το δέντρο ένα ποσοστό των φρούτων που θα αντιληφθεί και από αυτά ένα ποσοστό θα οδηγούν στο τελάρο συγκομιδής.
«Οι εργάτες φτάνουν σε απόδοση σταθερά πάνω από το 95% των φρούτων που υπάρχουν σε ένα δέντρο ενώ τα ρομπότ κυμαίνονται από το 60% μέχρι και το 90% στην καλύτερη περίπτωση εργαστηριακής μελέτης» ανέφερε ο Στ. Βουγιούκας.
Αυτό που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στην εισήγηση του Στ. Βουγιούκα ήταν η διαπίστωσή του ότι οι έμπειροι εργάτες στην Καλιφόρνια οι οποίοι ασχολούνται με την συγκομιδή π.χ. μήλων «δεν μαζεύουν τα φρούτα με τα χέρια αλλά έχοντας ένα μοναδικό mental model: Την ώρα που κόβουν με το ένα χέρι τους το φρούτο, το άλλο χέρι τους κατευθύνεται στα επόμενα τα οποία έχει ήδη εντοπίσει, έχουν σκανάρει στην κυριολεξία με το μάτι τους το δέντρο».
Αισθητήρες στις εκτροφές
Στη σημερινή ημέρα του συνεδρίου παρουσιάστηκαν σημαντικές εισηγήσεις για την ανάπτυξη συστημάτων παρακολούθησης εκτροφών με τη χρήση αισθητήρων. Η Γερμανίδα ερευνήτρια Sandra Rose αναφέρθηκε στη δημιουργία collar sensor tag που μετράει πολλές παραμέτρους όπως τη θερμοκρασία του ζώου και του περιβάλλοντος, την ατμοσφαιρική πίεση, την υγρασία, την ποιότητα του αέρα, την κινητικότητα του ζώου κ.ά.
Η ερευνήτρια Yingqi Peng αναφέρθηκε στην εφαρμογή κολλάρων σε αγελαδοτροφική μονάδα στην Κίνα όπου εκεί μελετήθηκαν τα δερματικά προβλήματα των ζώων και η συμπεριφορά τους σχετικά με την υγεία του δέρματός τους. Στο πλαίσιο αυτό τοποθετήθηκαν αισθητήρες οι οποίοι ενημέρωσαν για το πόσες φορές και σε πιο σημείο του σώματός του ξύθηκε το ζώο. Η μέθοδος που χρησιμοποίησε η ομάδα της Yingqi Peng βασίζεται στη λήψη φωτογραφιών μέσα στην φάρμα από τις οποίες ερμηνεύεται η συμπεριφορά του ζώου.
Ομοίως η Razieh Abdollahipour, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στη Γερμανία αναφέρθηκε σε συστήματα wireless connectivity και σχεδιασμό αισθητήρων που ήδη έχουν τοποθετηθεί δοκιμαστικά σε φάρμες στην Πολωνία ενώ έπεται η Γερμανία.