Αεικίνητος και χειμαρρώδης, πανταχού παρών, αγαπητός από συναδέλφους αλλά ‘στενός κορσές’ των δημόσιων αρχών κι υπηρεσιών, φιλικός κι επικοινωνιακός με τους δημοσιογράφους, ο Ιωάννης Κοντογιάννης δίνει εδώ και μερικά χρόνια ένα δύσκολο αγώνα, προκειμένου να υπερασπίσει τα συμφέροντα των κτηνοτρόφων της Αττικής.
Συνέντευξη στο Θανάση Αντωνίου
Σε ηλικία 48 ετών σήμερα, ο Ιωάννης Κοντογιάννης συνεχίζει με πάθος και μεράκι μια μακρά οικογενειακή παράδοση κτηνοτροφίας και ταυτόχρονα εκπροσωπεί ένα σύνολο δραστήριων επαγγελματιών που ζουν κι επιχειρούν στο νομό Αττικής. Η ενασχόλησή του με την κτηνοτροφία έχει να κάνει με την παράδοση της οικογένειάς του, η εμπλοκή του όμως μα τα …συνδικαλιστικά, έχει να κάνει με τον αδόκητο θάνατο του πατέρα του, «από τη στεναχώρια του» όπως ισχυρίζεται ο γιος του, εξαιτίας της αναγκαστικής εκποίησης της μονάδας που διέθετε η οικογένεια Κοντογιάννη στο Μενίδι για περιβαλλοντικούς και οικιστικούς λόγους.
Στη συνέντευξη που μας παραχωρεί καταθέτει τις ενστάσεις του για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το δημόσιο όσο αφορά τη διαδικασία των αδειοδοτήσεων κτηνοτροφικών μονάδων και υπερασπίζεται ένα κλάδο ο οποίος, κατά την άποψή του, έχει μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης ακόμα και μέσα στην Αττική.
Dairy News| Καταρχήν κύριε Κοντογιάννη ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει την ύπαρξη μιας σημαντικής επαγγελματικής κοινότητας κτηνοτρόφων στο νομό μας. Δώστε μας μερικά στοιχεία.
Ιωάννης Κοντογιάννης| Στην Περιφέρεια της Αττικής υπήρχε πολύ σημαντική κτηνοτροφική τις προηγούμενες δεκαετίες. Σήμερα η δραστηριότητα αυτή συνεχίζεται μέσα από την ύπαρξη πολλών κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων σε όλη την έκταση του νομού. Οι κτηνοτροφικές μονάδες, με ή χωρίς άδεια, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: αυτές των οποίων τα ζώα έχουν ‘σήμανση’ και θεωρούνται νόμιμες κι όσες δεν έχουν και είναι παράνομες. Σε όλο το φάσμα των διευθύνσεων αγροτικής οικονομίας και κτηνιατρικής, υπάρχουν καταγεγραμμένες περίπου 1.800 μονάδες που έχουν ζώα με σήμανση. Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Περιφέρειας Αττικής- ‘Άγιος Γεώργιος’, δημιουργήθηκε το 2013 με στόχο την προάσπιση του επαγγέλματος και την κατοχύρωσή του.
Υπήρχε τέτοια ανάγκη;
Όπως προείπα, κτηνοτροφία υπήρχε σε πολλές περιοχές της Αθήνας όπως την Καλλιθέα και τη Νέα Σμύρνη, το Μοσχάτο, ο Άγιος Ιωάννης Ρέντης, το Περιστέρι όπου ζούσε ο πατέρας μου κ.ά. Δυστυχώς όμως, οι συνάδελφοι του παρελθόντος, είχαν διαπράξει ορισμένα σημαντικά λάθη που εμείς οι νεώτεροι αποφεύγουμε. Το νομοθετικό καθεστώς ουδέποτε κατοχύρωνε τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και οι διάφοροι παράγοντες της πολιτείας – κι αναφέρομαι σε όλες τις υπηρεσίες και τους φορείς- ποντάροντας και στην αμάθεια εκείνων των ανθρώπων, ήθελαν να έχουν το επάγγελμα του κτηνοτρόφου ‘μετέωρο’ για να μπορούν να τους ελέγχουν καλύτερα. Έτσι, κάποιοι παλιοί συνάδελφοι βρέθηκαν ακάλυπτοι σε ‘επιθέσεις’, κάποιοι άλλοι συνάδελφοί τους όχι μόνο δεν αντέδρασαν αλλά σιωπούσαν θεωρώντας ότι με έναν λιγότερο …ανταγωνιστή αυξάνεται το δικό τους κομμάτι από την πίτα- κάποια στιγμή όμως ερχόταν κι η δική τους η σειρά. Δημιουργήσαμε λοιπόν ένα σύλλογο για να εξασφαλίσουμε αδειοδοτήσεις για να μην εκμηδενιστεί η κτηνοτροφία. Οι κτηνοτρόφοι έχουν αφήσει πίσω τους το σχετικά διχαστικό παρελθόν τους και έχοντας στοιχηθεί στις τάξεις του Συλλόγου Άγιος Γεώργιος, αγωνίζονται πλέον ομαδικά. Αυτή τη στιγμή τα ενεργά μέλη είναι πάνω από 350.
Υπάρχει κίνδυνος αφανισμού της κτηνοτροφίας;
Πολύ φοβάμαι ότι υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο εξαφάνισης της κτηνοτροφίας από την Αττική, γιατί πως εξηγείται το γεγονός ότι σε περιοχές με γεωργική χρήση, ενώ επιτρέπεται η καλλιέργεια και η δημιουργία π.χ. γεωργικών αποθηκών, να μην επιτρέπονται οι κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις; Ο νόμος 4056/2012 πάσχει διότι είναι πιστή αντιγραφή των προηγούμενων νόμων· ορίζει ότι κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις θα πρέπει να ιδρύονται και να λειτουργούν εκτός κατοικημένων περιοχών, εκτός πόλεων, χωριών και οικισμών, μακριά από επαρχιακούς και περιφερειακούς δρόμους, μακριά από βιομηχανικές και βιοτεχνικές μονάδες. Ακόμα και εκτός μοναστηριών «με υψηλή επισκεψιμότητα». Και που να πάμε; Στον Άρη;
Που βρισκόμαστε αυτό το διάστημα;
Μετά τον Ιανουάριο του 2015, οι κτηνοτρόφοι έχουν πάρει δύο παρατάσεις της εφαρμογής των κριτηρίων του νόμου 4056/2012. Η προθεσμία του Ν. 4056 ξεκινούσε τον Μάρτιο του 2012 κι έληγε τον Μάρτιο του 2015. Τον Ιανουάριο του 2015, με άρθρο στο νομοσχέδιο για τι βοσκήσιμες γαίες, δόθηκε μια πρώτη παράταση. Τον Σεπτέμβριο του 2016, όταν έληξε η πρώτη παράταση, ο Σύλλογος επενέβη και πέτυχε μια ακόμα παράταση, μέχρι τα τέλη του 2018 με μια ειδική, θετική, μέριμνα για νομάδες που γειτνιάζουν με δρόμους και σιδηροδρομικές γραμμές.
Εσείς που δίνετε τη μάχη;
Η μάχη πρέπει να δοθεί σε επίπεδο Περιφερειών οι οποίες είναι πλέον τα μικρά ‘Πρωθυπουργεία’ της χώρας διότι ο θεμέλιος λίθος για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας είναι οι χρήσεις γης. Σε κάποιες Περιφέρειες, οι κτηνοτρόφοι παραμένουν εσκεμμένα ακατοχύρωτοι για να ελέγχονται, σε άλλες όχι. Οι Περιφέρειες στο εξής δεν θα διαχειρίζονται μόνο μέρος των αναπτυξιακών πακέτων από την Ε.Ε αλλά θα διαχειρίζονται και τα ζητήματα με τις χρήσεις γης.
Η δική μας εδώ στην Αττική, τι κάνει;
Η δική μας Περιφέρεια για παράδειγμα, επιθυμεί να στρέψει συνολικά το νομό προς την τουριστική παραγωγή αλλά, τι σόι τουρισμός θα αναπτυχθεί χωρίς την πρωτογενή παραγωγή;
Δημοσιεύτηκε στο 6ο τεύχος του Dairy News, Μάρτιος 2017. Φωτογραφίες: Θανάσης Αντωνίου, Κορνήλιος Σαραντίογλου.