Γαλακτοκομία στην Φθιώτιδα

Ο Παύλος Λαθύρης είναι ένας από εκείνους τους άοκνους ‘εργάτες’ της τυροκομίας, οι οποίοι με το πάθος και τη δουλειά τους διαμορφώνουν το σύγχρονο πρόσωπο της ελληνικής τυροκομίας, αν και σπάνια πέφτουν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας.

 

Εργάζεται στο τμήμα της παραγωγής στην συνεταιριστική  γαλακτοβιομηχανία L’ Ami του Αγροτικού Συνεταιρισμού Λαμίας και είναι πρόεδρος στον Σύνδεσμο Υπαλλήλων του Αγροτικού Συνεταιρισμού Λαμίας. Τον συναντήσαμε στην DAIRY EXPO 2022, την οποία επισκέφτηκε για να ενημερωθεί, όπως μας είπε ο ίδιος,  για τις τάσεις και εξελίξεις πάνω στην σύγχρονη τυροκομία, και είχαμε μαζί του μια σύντομη, αλλά ζεστή συζήτηση.

 

Θυμίζουμε ότι η L’ Ami διανέμει τα προϊόντα της σε όλη την Στερεά Ελλάδα και φτάνει μέχρι την Αθήνα, όπου την τελευταία πενταετία, μέσω αντιπροσώπου, έχει τοποθετηθεί στην μικρή λιανική. Στην τοπική αγορά, σημαντική ‘ανάσα’ για την εταιρεία είναι ο τουρισμός και η εστίαση για τα τυριά και το στραγγιστό γιαούρτι της. Ο συνεταιρισμός διακινεί, επίσης, και φρέσκο γάλα σε πεντόλιτρη συσκευασία για τα ξενοδοχεία, που εκτείνονται από την Γλύφα μέχρι τον Άγιο Κωνσταντίνο και τα καμένα Βούρλα.

DAIRY NEWS | Πώς βρεθήκατε, κύριε Λαθύρη, στην τυροκομία;

Παύλος Λαθύρης | Κατάγομαι από την ορεινή Ευρυτανία, από τα Άγραφα και το 1998, αποφοίτησα από την Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων. Αμέσως μετά, εντάχθηκα στην L’Ami, όπου εργάζομαι μέχρι σήμερα ως παστεριωτής και τυροκόμος.

Πώς πάει το εργοστάσιο;

Παρά την ενεργειακή και οικονομική κρίση που υπάρχει, πάμε καλά. Διαθέτουμε αρκετούς κωδικούς, παράγουμε ποιοτικά προϊόντα και ο κόσμος τα έχει αγαπήσει. Αυτήν τη στιγμή, κυκλοφορούμε φρέσκο και σοκολατούχο γάλα, ξινόγαλο, επιδόρπια, όπως κρέμες και ρυζόγαλα, στραγγιστά γιαούρτια 2% και 10%, παραδοσιακό γιαούρτι πρόβειο και αγελάδας, γραβιέρα αιγοπρόβεια και γραβιέρα αγελαδινή, κεφαλοτύρι, φρέσκο βούτυρο αγελάδας κ.ά.

Από πού προμηθεύεστε γάλα;

Κυρίως, από την περιοχή της Λαμίας και ορισμένες ποσότητες από τα Φάρσαλα.

Ακούμε ότι υπάρχει έλλειψη γάλακτος.

Ναι, πράγματι, είναι μεγάλο το πρόβλημα. Οφείλεται στο γεγονός ότι οι κτηνοτρόφοι δεν μπορούν, πλέον, να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις της εκτροφής. Το κόστος της παραγωγής είναι μεγάλο.  Υπάρχει, επίσης, σοβαρή έλλειψη εργατικών χεριών, διότι, τα τελευταία χρόνια, έχουν φύγει από την Φθιώτιδα πολλοί που εργάζονταν στην κτηνοτροφία.

 

Μειώνεται και το ζωικό κεφάλαιο. Αληθεύει;

Αληθεύει! Μάλιστα, τυγχάνει να γνωρίζω προσωπικά αρκετές περιπτώσεις. Για παράδειγμα, αγελαδοτρόφος με παραγωγή περίπου έναν τόνο την ημέρα -μικρή μεν, αλλά σεβαστή ποσότητα- πρόσφατα έσφαξε όλα τα ζώα του. Λυπηρό φαινόμενο!

Τι θα κάνει η L’Ami σε περίπτωση που χρειαστεί περισσότερο γάλα; Με δεδομένο ότι οι μεγάλες βιομηχανίες αναζητούν γάλα παντού.

Ναι, το έχουμε ακούσει αυτό. Εμείς ως L’ Ami έχουμε δικούς μας παραγωγούς, τους οποίους στηρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια και μας στηρίζουν κι αυτοί. Είμαστε συνεταιρισμός κι όπως, ίσως, γνωρίζετε, οι συνεταιρισμοί έχουν έναν ιδιαίτερο ρόλο όσο αφορά τη στήριξη των παραγωγών. Δεν προσδοκούμε αυτά που προσδοκούν οι ιδιωτικές εταιρείες…

 

Έχει νόημα να μιλάμε για ενιαία τιμή γάλακτος ή όχι;

Δεν μπορούμε να μιλήσουμε με τέτοιους όρους, διότι υπάρχουν παράγοντες που επηρεάζουν την τιμή. Όπως για παράδειγμα, το τονάζ που παραδίδει ένας παραγωγός ή τα λιπαρά του γάλακτος που παράγει. Αυτά είναι στοιχεία, που δεν μπορείς να τα παραβλέψεις. Κάποιοι παραγωγοί θεωρούν το 1,20 ευρώ το λίτρο για το πρόβειο γάλα ως ‘τζάμπα’. Είναι, όμως, έτσι; Αν αυτό το γάλα έχει χαμηλά λιπαρά, ας πούμε 4,5%, και ανεβασμένο μικροβιακό φορτίο; Με παραγωγή επτά τόνους τον χρόνο;

Ποιο είναι για εσάς το επιθυμητό ποσοστό και πώς επιτυγχάνεται;

Στο πρόβειο γάλα από 6,5% μέχρι 7% είναι το καλύτερο. Είναι ένα ποσοστό που επιτυγχάνεται σε συνεργασία με τον ποιοτικό έλεγχο του εργοστασίου και τον παραγωγό. Κάποιοι κτηνοτρόφοι της ‘παλιάς σχολής’, θα λέγαμε, δεν είναι ενημερωμένοι για τις σύγχρονες τάσεις κι εξελίξεις και χρειάζονται ενημέρωση και βοήθεια.

Ακούγονται πολλά για τις πολιτικές στήριξης του κράτους. Εσείς τι γνώμη έχετε;

Η αλήθεια βρίσκεται στην μέση. Δεν πρέπει να μηδενίζουμε τα πάντα. Σε κάθε περίπτωση, η Πολιτεία οφείλει να στηρίξει τον πρωτογενή τομέα. Δεν γίνεται αλλιώς.

Κι από πού να ξεκινήσει;

Από τις ζωοτροφές και την ενέργεια, αυτήν την περίοδο, διότι τα κόστη είναι πολύ μεγάλα για τους παραγωγούς αλλά και για τη μεταποίηση.