Αμελκτικά Συστήματα στη σύγχρονη Γαλακτοκομία

Μηχανές που βοηθάνε τον άνθρωπο  για να βοηθήσει τα ζώα

Αποστολή κάθε αμελκτικής μηχανής είναι η λήψη του γάλακτος από το μαστό των ζώων χωρίς, ωστόσο, να βλάπτει την υγεία τους και να αλλοιώνει τη σύνθεση και τις οργανοληπτικές ιδιότητες του προϊόντος. Εξελιγμένες μηχανές με εντυπωσιακά αποτελέσματα, τα συστήματα άμελξης θέλουν προσοχή στην επιλογή, την εγκατάσταση, τη χρήση, τον καθαρισμό τους μετά τη χρήση και, φυσικά, τη συντήρηση στη διάρκεια του χρόνου.

 

Σύμφωνα με τον καθηγητή του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και ειδικό στις μηχανές άμελξης αιγοπροβάτων Βασίλειο Σκαπέτα,  «η άμελξη των αιγοπροβάτων με σύγχρονες αμελκτικές μηχανές  θυμίζει το φυσικό θηλασμό των αμνοεριφίων και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να θεωρείται πιο φυσιολογική διαδικασία συγκριτικά με την άμελξη με τα χέρια. Οι αμελκτικές μηχανές μιμούνται τον τρόπο με τον οποίο θηλάζει το αμνοερίφιο ή το μοσχάρι».

Κι όμως, μέχρι πριν μερικές δεκαετίες – αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις και στις μέρες μας- η χρήση μηχανών για το άρμεγμα των ζώων θεωρείτο κάτι έξω από το φυσιολογικό. Χαρακτηριστικά είναι αυτά που θυμάται από τον πατέρα του ο Θεοφάνης Λέκκας, αιγοπροβατοτρόφος από τα Μεσόγεια.

Το 1985, ο πατέρας του εγκατέστησε στη  μονάδα τους στο Κορωπί μηχανικό αρμεκτήριο, προκαλώντας έκπληξη στους συναδέλφους του. «Όταν ο πατέρας μου εγκατέστησε το αρμεκτήριο, κάποιοι κτηνοτρόφοι  έκαναν το σταυρό τους κι έλεγαν: ‘Θεέ μου, μας αξίωσες να δούμε να αρμέγονται πρόβατα με μηχανή’, τόσο περίεργο φαινόταν το γεγονός» θυμάται ο Θ. Λέκκας.  Πριν μερικά χρόνια, εκείνη η πρώτη μηχανή για άρμεγμα  αναβαθμίστηκε και, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, διαθέτει πλέον  ένα από τα μεγαλύτερα αρμεκτήρια ζώων στην Ελλάδα.

Ο Δημήτρης Ψαροφάγης από τα Καλύβια Ελασσόνας, διαθέτει κοπάδι 700 ζώων κι είναι ένας από τους σημαντικούς γαλακτοπαραγωγούς – τα τελευταία δύο χρόνια και τυροκόμος- της περιοχής. Το καλοκαίρι που μας πέρασε επισκεφτήκαμε τη μονάδα του και το μικρό τυροκομείο που δημιούργησε σε γειτονικό χώρο και ζητήσαμε να μας εξηγήσει τι σημαίνει γι’  αυτόν η είσοδος της τεχνολογίας στην παραγωγή- ο ίδιος έχει υιοθετήσει και χρησιμοποιεί πλέον το μηχανικό άρμεγμα.

«Μπαίνω στον στάβλο στις  4.30 τη νύχτα, γιατί τότε ξεκινάει η δική μου μέρα! Έχει άρμεγμα εκείνη την ώρα. Σε ένα μαντρί με 700 μάνες, υπάρχουν περίπου 300 μικρά. Έχεις να κάνεις με 1.000 ‘ανθρώπους’ που δεν έχουν μιλιά να σου μιλήσουν, άρα πρέπει να τα ελέγξεις όλα. Υπάρχει φυσικά μηχανικό άρμεγμα στο κοπάδι, αλλά αν δεν περάσει κάθε ζώο από τα χέρια μας δεν ησυχάζουμε. Μηχανική άμελξη χωρίς να περάσουν τα ζώα από τα χέρια μας δεν γίνεται… Οι μηχανές δεν δουλεύουν μόνες τους. Απλώς οι μηχανές κάνουν τους ανθρώπους …ρομπότ. Όπως λέει κι ένα ανέκδοτο της δουλειάς: ‘Αφήσαμε τη δουλειά που κάναμε καθιστοί και την κάνουμε τώρα όρθιοι’. Μόνο που τότε βγάζαμε με τα χέρια 30 τόνους γάλα και τώρα φτάνουμε τους 200» μας είπε ο Θεσσαλός κτηνοτρόφος.

Πάντως είναι σαφές ότι ακόμα και σήμερα, υπάρχουν στην Ελλάδα μονάδες των 1.000 ή και περισσότερων προβάτων που αρμέγονται με τα χέρια. Σύμφωνα με τον Γεώργιο Τσουμάνη, επαγγελματία στο χώρο της εμπορίας, εγκατάστασης και συντήρησης αμελκτικών συστημάτων και μηχανών αυτόματου θηλασμού, πίσω από μια απόφαση για εγκατάσταση υπάρχει πάντα η διάσταση των οικονομικών δεδομένων του κτηνοτρόφου: «Είναι ακόμα ένα σημαντικό έξοδο για κάποιους κτηνοτρόφους ένα τέτοιο σύστημα. Ορισμένοι ακούνε ότι ένας κτηνοτρόφος έχει π.χ. 1.000 ζώα και μένουν με την εντύπωση ότι είναι πλούσιος. Σήμερα, σε ορισμένους από αυτούς δεν βγαίνει ούτε μεροκάματο…».

You might also like