Γ. Σκούτας-‘Κωακή Γη’: «Στο νησί, τα κάνουμε όλα μόνοι μας»

Η μακρινή και πανέμορφη Κως δεν φημιζόταν για τη γαλακτοκομική και τυροκομική παραγωγή της αν και το νησί διέθετε πάντα σεβαστό ζωικό κεφάλαιο. Διάσπαρτες κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις και ορισμένες οικοτεχνίες που παρήγαγαν τυρί δεν είχαν καταφέρει να δώσουν ισχυρό στίγμα ‘γεύσης και ταυτότητας’, καθώς στο νησί της Δωδεκανήσου μέχρι πρότινος όλα περιστρέφονταν γύρω από τον τουρισμό. Και συνεχίζουν, ασφαλώς.

Συνέντευξη, φωτογραφίες: Θανάσης Αντωνίου & αρχείο εταιρείας

Τα τελευταία χρόνια όμως, μια ιδιαίτερη προσπάθεια για την παραγωγή επώνυμων, ποιοτικών και ανταγωνιστικών στο ράφι γαλακτοκομικών και προϊόντων έχει ξεκινήσει στο νησί με άξονα την εταιρεία Κωακή Γη και τον τυροκόμο- επιχειρηματία Γιώργο Σκούτα, απόφοιτο της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, οποίος ξεκίνησε την επαγγελματική σταδιοδρομία του στις κουζίνες ως μάγειρας. Πίσω από την προσπάθειά του αυτή υπάρχει μια κτηνοτροφική μονάδα κι ένα τυροκομείο που για περίπου έξι χρόνια προετοιμαζόταν για τη δημιουργία εξαιρετικών προϊόντων.

Με στόχο τη μεγάλη αγορά

Τα προϊόντα της εταιρείας Κωακή Γη βρίσκονται στην αγορά εδώ και δυόμιση χρόνια και προσπαθούν να ‘σπάσουν’ τον τοίχο της ανωνυμίας με σκοπό να καθιερωθούν στην αγορά και να αναβαθμίσουν την παρουσία του νησιού στον ελληνικό τυροκομικά χάρτη. Είναι όμως μια δύσκολη προσπάθεια, καθώς στο νησί δεν υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό με εμπειρία στην τυροκόμηση.

«Έχουμε δικά μας ζώα, μια φάρμα με αγελάδες και μερικά αιγοπρόβατα, έτσι χρησιμοποιούμε το δικό μας γάλα στην παραγωγή. Η φάρμα μάλιστα δημιουργήθηκε με αυτό το σκοπό» μας λέει με υπερηφάνεια στον τόνο της φωνής του ο Γ. Σκούτας, τον οποίο συναντήσαμε στην Αθήνα στο πλαίσιο εμπορικής έκθεσης. Το πρώτο διάστημα τα παραγόμενα προϊόντα (κρέατα και τυριά) διοχετεύονταν στο ξενοδοχείο που διατηρεί ο πεθερός του Γ. Σκούτα, το Aegean View, κάποια στιγμή όμως η παραγωγή μεγάλωσε, η ποιότητα αυξήθηκε και τότε πάρθηκε η απόφαση τα προϊόντα αυτά να βγουν στο λιανικό εμπόριο.

Σε ετήσια βάση η Κωακή Γη παράγει περίπου 500 τόνους γάλα, το οποίο κατευθύνεται στην παραγωγή του τυροκομείου στο Μαρμάρι της Κω. Η εταιρεία προσανατολίζεται στην επέκταση των εγκαταστάσεών της, κάτι που θα της επιτρέψει να εισέλθει στην άκρως ανταγωνιστική αγορά του φρέσκου γάλακτος.

Όπως όλες οι εταιρείες τυροκομικών προϊόντων που βρίσκονται τα ακριτικά νησιά, η διανομή είναι ένας ‘πονοκέφαλος’ που δύσκολα επιλύεται. «Αυτή τη στιγμή στην αγορά της Αθήνας είμαστε στα καταστήματα Σκλαβενίτη με δύο κωδικούς, στη Θεσσαλονίκη συνεργαζόμαστε με την Trofelia και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε συνεργασίες και με άλλους διανομείς» μας ενημερώνει ο Γ. Σκούτας.

Η Κωακή Γη διαθέτει εκπληκτικής αισθητικής συσκευασίες. «Συνδυάζουμε τη σύγχρονη αισθητική με τον παραδοσιακό χαρακτήρα του τυροκομείου» μας λέει ο Γ. Σκούτας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να μπούμε στην αγορά και να δώσουμε έναν λόγο στον καταναλωτή να μας επιλέξει. Τα τυριά στην Ελλάδα είναι και πολλά και καλά, οπότε χρειάζεται να δώσεις κάτι στον καταναλωτή για να σε ξεχωρίσει».

Με την ευκαιρία της συζήτησής μας με τον παραγωγό από την Κω, θέτουμε το ζήτημα των ελληνοποιήσεων εισαγόμενου γάλακτος, μείζον ζήτημα για ολόκληρη της ελληνική γαλακτοκομία το οποίο όμως τον ίδιο δεν τον αφορά άμεσα. «Δεν με αφορά από τη στιγμή που έχω τη δική μου παραγωγή και δεν αγοράζω γάλα, σίγουρα όμως με επηρεάζει διότι όλη αυτή η κατάσταση επιδρά αρνητικά στον ανταγωνισμό των τιμών. Όταν άλλοι ‘συνάδελφοι’ αγοράζουν πολύ πιο φθηνά το γάλα και το παρουσιάζουν ως ελληνικό, δεν μπορώ να τους ανταγωνιστώ» μας εξηγεί.

Η τυροκομία στην Κω είναι μια δύσκολη ‘συνθήκη’:«έχουμε όλα τα προβλήματα που έχουν συνήθως οι τυροκόμοι στην Ελλάδα και μάλιστα εις διπλούν!» μας λέει ο συνομιλητής μας και αποδίδει το πρόβλημα στο γεγονός ότι  στην Κω δεν υπάρχει τυροκομική παράδοση, το ενδιαφέρον της Πολιτείας είναι περιορισμένο. «Δεν υπάρχουν υποδομές με αποτέλεσμα να αναγκαζόμαστε να γίνουμε εμείς κτηνίατροι για να ξεγεννάμε τα ζώα, να τους δίνουμε εμείς όταν πρέπει τα φάρμακά τους, να ελέγχουμε εμείς τις εγκαταστάσεις και επιπλέον να φέρνουμε στο νησί πολύ ακριβές ζωοτροφές από τη Βόρεια Ελλάδα» σχολιάζει.

Παρά τα προβλήματα που έχει συσσωρεύσει η απουσία μηχανισμών, ο Γιώργος Σκούτας είναι αισιόδοξος και συνεχίζει να σχεδιάζει νέα προϊόντα καθώς κι ενέργειες για την προβολή των προϊόντων του. Του ζητάμε να μας αποκαλύψει ποια είναι εκείνα τα ‘γκρίζα’ σημεία που πρέπει να προσέχει κάθε φέρελπις τυροκόμος όταν μπει στη διαδικασία της παραγωγής.

«Θεωρώ ότι θα πρέπει να προσέξει πάρα πολύ τους μηχανισμούς της πώλησης των προϊόντων, διότι, ακόμα κι αν έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικό προϊόν, αν δεν καταφέρει να το διαθέσει σωστά στην αγορά, είναι δώρον-άδωρον. Η πλήρης εξασφάλιση της πώλησης δεν είναι δυνατή σε κανέναν από μας, πρέπει όμως ο νέος τυροκόμος να σκεφτεί και να ακολουθήσει σύγχρονους τρόπους για τη συσκευασία και την προώθηση των προϊόντων του» μας συμβουλεύει.

Κωακή Γη

Παράγει πάνω από 20 κωδικούς από τους οποίους ξεχωρίζουν η παλαιωμένη γραβιέρα και το παλαιωμένο κεφαλοτύρι δύο ετών ωρίμασης, η γραβιέρα με τρούφα και το κρασοτύρι από αιγοπρόβειο γάλα. Σχεδιάζει ιδιαίτερα προϊόντα όπως γραβιέρα με μελάνι σουπιάς και σκόρδο. Παράγει επίσης αιγοπρόβειο τυρί άλμης, το οποίο όμως λόγω της νομοθεσίας (που έχει αφήσει έξω την Κω), δεν μπορεί να πωληθεί ως φέτα.

Κεντρική φωτογραφία: Ο Γιώργος Σκούτας στην Εξποτρόφ του 2020.