Κωνσταντίνος Ζήσιμος (Λαμία): Δουλεύουμε με την ποιότητα κι όχι με την τιμή  

Σχεδόν τριάντα χρόνια στον τυροκομικό κλάδο ο Κωνσταντίνος Ζήσιμος από τη Λαμία έχει να επιδείξει μια αξιοπρόσεκτη επιχειρηματική διαδρομή, σημαντικά προϊόντα κι ευρύ πελατολόγιο. Προβληματισμένος με την αγορά αλλά αισιόδοξος για τη δική του πορεία μέσα σε αυτή, απαντάει σε ερωτήσεις του Dairy News.

Συνέντευξη στο Θανάση Αντωνίου

 

Η επιχειρηματική ιστορία του Κωνσταντίνου Ζήσιμου είναι αρκετά ‘αναγνωρίσιμη’ όσο και ξεχωριστή ταυτόχρονα. Αν και ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ως κρεοπώλης, το 1988 πέρασε στην παραγωγή  ποιοτικού παραδοσιακού γιαουρτιού στο εργαστήριό του στη Νέα Μαγνησία, σε ένα προάστιο της Λαμίας κι όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις, η επιμονή του σε κάποιες επαγγελματικές και παραγωγικές αρχές ανταμείφθηκε.

Έχοντας οικοδομήσει σχέσεις με ντόπιους παραγωγούς και διαφυλάττοντας την ποιότητα των προϊόντων του, είδε την επιχείρησή του να μεγαλώνει.

Το 2000 η έδρα της επιχείρησης μεταφέρθηκε στη Βιομηχανική Ζώνη της πόλης και μπήκαν τα θεμέλια για μια νέα εποχή κύρια χαρακτηριστικά της οποίας ήταν η διεύρυνση της γκάμας των προϊόντων που παράγονται και το ‘άνοιγμα’ του πελατολογίου. Το τυροκομείο παράγει πλέον φέτα, ανθότυρο, μυζήθρα, βούτυρο και γίδινο τυρί, ενώ μηχανολογικά εξοπλίζεται με σύγχρονη τεχνολογία που επιτρέπει τη γρήγορη, ογκώδη και απολύτως ασφαλή παραγωγή.

Πριν από περίπου μια δεκαετία η εταιρεία πέρασε στη λιανική πώληση και σήμερα διαθέτει δύο καταστήματα στη Λαμία. Σε αυτά, όπως και στο τυροκομείο εργάζεται ο ίδιος και δύο από τα τρία παιδιά του, ο γιος του μάλιστα Βασίλης έχει σπουδάσει στην Τυροκομική Σχολή Ιωαννίνων.

Χρηματοδοτήσεις

Η συζήτησή μας με τον Λαμιώτη τυροκόμο ξεκίνησε από το ζήτημα των χρηματοδοτήσεων που βρίσκονται στο προσκήνιο καθώς το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης  ανακοίνωσε  σειρά νέων προγραμμάτων για νέους κυρίως αγρότες και παραγωγούς.

Ο Κ. Ζήσιμος, σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους του που ‘γκρινιάζουν’ βλέπει θετικά την όλη υπόθεση κι έχει μερικές μόνο, διαδικαστικές ενστάσεις, όπως το ζήτημα της ενημέρωσης. « Όλα τα προγράμματα που έχουν υλοποιηθεί μέχρι σήμερα στην ελληνική επικράτεια πάσχουν από ενημέρωση, δηλαδή δεν υπάρχει κάποιο αποκλειστικό γραφείο που να ενημερώσει συνεχώς και πλήρως  τους παραγωγούς· να τους μεταχειρίζεται σωστά. Να μας ενημερώνει για παράδειγμα για τι, πόσο και πότε το δικαιούμαστε. Να μας ενημερώνει για το ποια δικαιολογητικά χρειάζονται. Πολλές φορές ο παραγωγός πηγαίνει με τον φάκελό του και όλα τα δικαιολογητικά και, τελευταία στιγμή, οι υπηρεσίες ζητούν επιπλέον έγγραφα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να καθυστερούν οι διαδικασίες… Κατά τα άλλα, δεν υπάρχει πρόβλημα, καλά είναι τα προγράμματα και χρήσιμα για όσους θέλουν να αναπτύξουν τη δουλειά τους και να πάνε λίγο πιο μπροστά» μας είπε ο τυροκόμος σε συνομιλία που είχαμε μαζί του.

Ο ίδιος έχει αξιοποιήσει στο παρελθόν τρεις φορές ευρωπαϊκά ή κρατικά προγράμματα τα οποία τον έχουν βοηθήσει πολύ. «Ήμουν όμως κι εγώ από την πλευρά μου σωστός» μας λέει και εξηγεί:  «δεν ζητούσα προπληρωμή της επιδότησης όπως κάνουν ορισμένοι- πήγαινα με τη σειρά μου, έδινα πάντα σωστά τα τιμολόγιά μου, γινόταν ο σχετικός έλεγχος… Τώρα αν καθυστερούσαν τα χρήματα δύο- τρεις μήνες, αυτό δεν ήταν μεγάλο πρόβλημα για μένα. Είναι φυσικό…».

 

Λιανεμπόριο

Το τυροκομείο του τυροκόμου από τη Φθιώτιδα παράγει φέτα, γιαούρτια, κεφαλοτύρι, μυζήθρα, ανθότυρο, βούτυρα, ρυζόγαλα και κρέμες, αλλά και το παραδοσιακό τσαλαφούτι (μαλακό, κρεμώδες τυρί, φτιαγμένο από κατσικίσιο γάλα με πυκνή και βελούδινη υφή και 10% λιπαρά που, θυμίζει ένα συνδυασμό από γιαούρτι, κρέμα και βούτυρο μαζί). Πάνω από το 80% των παραγόμενων προϊόντων διανέμονται από τα δύο καταστήματα της εταιρείας στη Λαμία. Όπως είναι φυσικό, τον ρωτήσαμε αν υπάρχει προοπτική να δούμε τα προϊόντα στα ράφια κάποιων ή κάποιας από τις μεγάλες αλυσίδες λιανεμπορίου.

«Δεν μας βολεύει το μεγάλο οργανωμένο λιανεμπόριο. Τα προϊόντα που παράγουμε είναι όλα τους ξεχωριστά, ακόμα και τα κρέατα με τα οποία δραστηριοποιούμαστε πλέον, βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη ποιότητα» μας εκμυστηρεύεται. Σύμφωνα με τον Λαμιώτη παραγωγό, υπάρχουν δύο τρόποι να παράγεις τυροκομικά προϊόντα. Ο πρώτος είναι να παράγεις προϊόντα υψηλής ποιότητας τα οποία αγοράζουν συγκεκριμένοι πελάτες, τα βάζουν στο σπίτι και το τραπέζι τους κι έχουν επιλέξει συνειδητά τη συγκεκριμένη ποιότητα δημιουργώντας παράλληλα μια συγκεκριμένη ‘αγορά’. «Είτε φτιάχνεις προϊόντα μιας άλλης ποιότητας, δεύτερης, προϊόντα παλέτας, με χαμηλή τιμή για όλο τον κόσμο. Μπορείς να πουλάς φέτα 4 ευρώ το κιλό- εμείς δεν μπορούμε να δουλέψουμε αυτές τις τιμές. Στη φέτα μας υπάρχει υγρασία 35%, κάποιες φέτες που κυκλοφορούν σήμερα περιέχουν 60%. Το προϊόν αυτό δεν είναι φέτα, είναι …λάσπη» μας εξηγεί.

Ο οικογενειακός χαρακτήρας της επιχείρησης παραμένει έντονος ακόμα και σήμερα που η εταιρεία του Κωνσταντίνου Ζήσιμου έχει μεγαλώσει, ο ίδιος όμως φαίνεται αμετακίνητος στις αρχές του: «Εμείς δεν ήμαστε ένα μεγάλο εργοστάσιο γαλακτοκομικών προϊόντων επομένως δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί με την τιμή αλλά μόνο με την ποιότητα. Τα λειτουργικά μας έξοδα μπορεί να είναι λιγότερα, επειδή είμαστε μια οικογενειακή επιχείρηση, πρέπει όμως κι εμείς να πληρωθούμε για να ζήσουμε» μας λέει με νόημα.

Διανομή

Παρά το γεγονός ότι η εταιρεία διατηρεί χαμηλό προφίλ, προϊόντα της διανέμονται στις τοπικές αγορές της Φωκίδας (μέχρι τη Γραβιά), της Βοιωτίας (μέχρι τη Αταλάντη) και φυσικά τη Φθιώτιδα και η διανομή των προϊόντων αυτών γίνεται μέσω ιδιόκτητων μέσων.

Ο Κωνσταντίνος Ζήσιμος ‘διστάζει’ να διευρύνει το πεδίο της δραστηριότητάς του αναλογιζόμενος τα λειτουργικά έξοδα που προκύπτουν συνήθως από τις μακρινές αποστολές εμπορευμάτων. «Τα μεταφορικά έξοδα έχουν μεγαλώσει πολύ και δεν μας επιτρέπουν να εξυπηρετούμε μικρές παραγγελίες, με συνδυασμό δρομολογίων όμως μπορούμε να εξυπηρετήσουμε αρκετές περιοχές στη Στερεά Ελλάδα» μας είπε και συμπλήρωσε: «Στο παρελθόν κάναμε διανομή φέτας στη Θεσσαλονίκη, μετά την κρίση όμως και τη μείωση των παραγγελιών αναγκαστήκαμε να βγάλουμε τη Θεσσαλονίκη από τη διανομή μας».  

 

Εξαγωγές

Ζητάμε από τον Κ. Ζήσιμο να μας μιλήσει για το πως αντιμετωπίζει το μείζον ζήτημα των εξαγωγών, στις οποίες πολλοί έχουν εναποθέσει πλέον τις ελπίδες τους. “Εμείς προσπαθήσαμε να εξάγουμε αλλά δεν τα καταφέραμε κι ο λόγος είναι ότι δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε τις τιμές της αγοράς” μας είπε και συμπλήρωσε: “Σήμερα η εξαγωγή παίζει κατά κάποιο λόγο το ρόλο που έπαιζε παλαιότερα το σουπερμάρκετ, την εποχή που πολλές εταιρείες είδαν το σουπερμάρκετ ως μια διέξοδο για την αύξηση της κερδοφορίας τους. Πρόσφατα είδαμε φέτα για εξαγωγή,  συσκευασμένη σε πακέτο των 200 γραμμαρίων, με τιμή 4,80 ευρώ το κιλό, τιμή που δεν  μπορούμε να ανταγωνιστούμε. Αν πιάσετε  αυτές τις φέτες είναι σαν βούτυρο λιωμένο, έχουν υγρασία,  έχουν όλο το τυρόγαλο μέσα τους. Αλλά από την άλλη, οι ξένοι δεν έχουν φάει και κάτι καλύτερο για να ξέρουν πως είναι η πραγματική φέτα».

Κλείνουμε ζητώντας από το συνομιλητή μας να περιγράψει τις επόμενες κινήσεις της εταιρείας και η είδηση είναι ότι ο δραστήριος τυροκόμος από τη Λαμία ετοιμάζει μια ακόμα έκπληξη για τους πελάτες του: «Αυτό το διάστημα προετοιμαζόμαστε για να βγάλουμε γάλα ημέρας· θα είναι δικός μας κωδικός, προϊόν από δικές μας αγελάδες, το οποίο θα διανέμεται μέσα από τα καταστήματά μας».

Δημοσιεύτηκε στο 5ο τεύχος του Dairy News, Σεπτέμβριος 2016. Φωτογραφίες: Γιώργος Διαμαντάκης, Βάσω Τσίντζηρα.