Δήμος Κλάδος: “Αναζητούμε λύσεις για τα αδιάθετα προϊόντα μας”

Νέος παραγωγός από το Ρέθυμνο, προερχόμενος από μια οικογένεια με παράδοση στην παρασκευή παραδοσιακών προϊόντων, ο Δήμος Κλάδος πραγματοποιεί όλο και πιο συχνά ταξίδια σε εμπορικές εκθέσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να προβάλει και να πουλήσει τα προϊόντα του.

Συνέντευξη στο Θανάση Αντωνίου

Εμείς τον συναντήσαμε σε μια από τις πρόσφατες επισκέψεις του στην Αθήνα και είχαμε μαζί του μια εφ’  όλη της ύλης συζήτηση για την κατάσταση στην Κρήτη και τις προοπτικές.  Ο Δ. Κλάδος χωρίς να χάνει την αισιοδοξία του, θεωρεί ότι οι Κρητικοί παραγωγοί, είναι εγκλωβισμένοι και θα δυσκολευτούν να βγουν από το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο τους ωθεί η παρατεταμένη οικονομική κρίση. Ας δούμε τι μας είπε για μια σειρά θέματα της κρητικής ατζέντας.

Αδιάθετα. Το πρόβλημα των αδιάθετων τυριών πρέπει να αντιμετωπιστεί αναζητώντας έναν άλλο τρόπο, γιατί με το να πουλάμε συνέχεια στην τιμή κόστους, κάποια στιγμή θα φτάσουμε να μην έχουμε …παραγωγή. Πολλοί τυροκόμοι, κι εμείς κάποιες φορές, δίνουμε στο κόστος αλλά αναζητούμε λύσεις όπως εκθέσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και νέα σημεία διανομής όπου μπορούμε να πουλήσουμε τα τυριά μας.

Τουρισμός. Ο τουρισμός είναι μια καλή λύση διάθεσης αλλά οι τουρίστες φοβούνται την αλλοίωσή του στο πολύωρο ταξίδι της επιστροφής. Γίνονται επίσης προσπάθειες σε εκθέσεις του εξωτερικού και κάποιοι από μας  στέλνουν στο εξωτερικό. Εμείς στέλνουμε μόνο στην Κύπρο· δυστυχώς δεν μπορούμε να μπούμε σε άλλες αγορές όπως π.χ. η Γερμανία, όπου μας ζητάνε χαμηλές τιμές, συχνά κάτω του κόστους μας.

‘Ελληνοποιήσεις’. Έχω ακούσει για το φαινόμενο αυτό· ότι ποσότητες γάλακτος και τυριού έρχονται από τη Βουλγαρία και τα ξένα προϊόντα βαφτίζονται ως κρητικά. Αυτό το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο με αναλύσεις του Γ.Χ.Κ. για να βρεθεί η προέλευση- στο τυρί νομίζω ότι δεν θα είναι δύσκολο. Μας έχει κάνει μεγάλη ζημιά αυτή η υπόθεση.

Cluster Κρητικού Τυριού. Στο cluster έχω πάει και το θεωρώ μια καλή προσπάθεια. Παρατηρώ ότι ενδιαφέρονται πολλοί ξενοδόχοι, το πρόβλημα όμως με τα ξενοδοχεία είναι οτι αποφεύγουν τα δικά μας προϊόντα γιατί τους φαίνονται ακριβά. Αυτοί φτιάχνουν πολύ φθηνά πακέτα για τους ξένους και είναι δύσκολο να βάλουν μέσα τοπικά ποιοτικά προϊόντα· ακόμα κι όταν τα δίνουμε σε τιμή κόστους.

Λιανεμπόριο. Μέχρι πριν από τρία χρόνια δεν είχαμε πρόβλημα στη διάθεση των προϊόντων μας καθώς τα δίναμε όλα στην τοπική αγορά της Κρήτης. Το νησί απορροφούσε όλη την ποσότητα και ο καλύτερος  πελάτης ήταν ο Έλληνας τουρίστας. Τα τελευταία χρόνια ανεβαίνουμε πια εμείς, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη για να συναντήσουμε τον πελάτη σε εκθέσεις και να τροφοδοτήσουμε ορισμένα καταστήματα. Τα σουπερμάρκετ αγοράζουν κυρίως από μεγάλα τυροκομεία ή συνεταιριστικές ενώσεις, αγοράζουν σε πολύ χαμηλό κόστος. Άλλωστε, και τα σουπερμάρκετ , δεν μπορούν να βάλουν στο ψυγείο τους όλους τους παραγωγούς της Κρήτης και της Ελλάδας…

Γραβιέρα. Η χοντρική της γραβιέρας, τουλάχιστον το ωριμασμένο προϊόν, δεν πρέπει να πέφτει ποτέ κάτω από τα 8 ευρώ  το κιλό. Είναι μια καλή τιμή που σου επιτρέπει να λειτουργείς σωστά: ο παραγωγός να μπορεί να πληρώσει τους προμηθευτές και τις υποχρεώσεις του και να του μείνει κι ένα μεροκάματο…

Δημοσιεύτηκε στο 7ο τεύχος του Dairy News, Ιούνιος 2017. Φωτογραφία: Θανάσης Αντωνίου.