Ιωάννης Μάτης: ανησυχώ για την πρωτογενή παραγωγή
Συνέντευξη με το διευθυντή της βιομηχανίας Μάτης, στα Τρίκαλα Θεσσαλίας
Έντονα προβληματισμένος για την οικονομική πραγματικότητα που βιώνει η θεσσαλική τυροκομία και μάλλον απαισιόδοξος για το μέλλον της ελληνικής κτηνοτροφίας, ο Θεσσαλός παραγωγός της εταιρείας Μάτης συνεχίζει μια σχεδόν αιωνόβια παράδοση με το βλέμμα του στραμμένο στο εξωτερικό.
Συνέντευξη στο Θανάση Αντωνίου
Dairy News| Κύριε Μάτη, ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στον τυροκομικό κλάδο της Θεσσαλίας;
Ιωάννης Μάτης Η κατάσταση στη Θεσσαλία είναι τραγική καθώς ο ανταγωνισμός σε βάρος των θεσσαλικών τυριών από άλλα τυριά και άλλες χώρες είναι έντονος, σε μια εποχή που η αγοραστική δύναμη του κόσμου έχει πέσει πολύ. Η τοπική βιομηχανία απευθύνεται κυρίως στην τοπική αγορά και η αγορά της Θεσσαλίας οπότε καταλαβαίνεται ότι η τυροκομία εδώ είναι σε δύσκολη κατάσταση…
Τι είδους ανταγωνισμό εννοείτε;
Αναφέρομαι στον ανταγωνισμό από τα ξένα κίτρινα τυριά ο οποίος είναι τεράστιος και από τι στιγμή που καταναλωτής βλέπει στο σουπερμάρκετ δεκάδες ξένα κίτρινα τυριά, είναι φυσικό οι ελληνικές επιχειρήσεις χάνονται μέσα στο …συνωστισμό των τυριών. Την ίδια στιγμή είχαμε την κατάρρευση των τιμών του γάλακτος στην Ευρώπη με αποτέλεσμα να καταρρεύσει και η αξία του τυριού.
Είναι φθηνά τα εισαγόμενα προϊόντα;
Σκεφτείτε μόνο ότι τυριά gouda κυκλοφορούν στα ράφια των ελληνικών σουπερμάρκετ σε τιμές από 4,5-5 ευρώ το κιλό· απαγορευτικά νούμερα για τις ελληνικές επιχειρήσεις. Σε τέτοιες τιμές είναι αδύνατο να ανταγωνιστούμε εμείς, καθώς όχι μόνο το κόστος της πρώτης ύλης που αγοράζουμε είναι υψηλό, αλλά υψηλή είναι η παραγωγική διαδικασία και τυποποίηση του προϊόντος, όπως επίσης και η ωρίμανση των τυριών.
Με την πολιτεία πως τα πάτε; Υπάρχει ‘χείρα’ βοήθειας;
Τόσο εμείς ως επιχείρηση αλλά νομίζω και οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις της περιοχής εδώ, δεν είχαμε ποτέ κάποια ουσιαστική βοήθεια από την πολιτεία. Το αντίθετο θα έλεγα: υπήρξαν και υπάρχουν περιπτώσεις που το κράτος θέτει εμπόδια, το βρίσκεις δηλαδή μπροστά σου. Το κράτος δεν στάθηκε ποτέ αρωγός στην επιχειρηματικότητα κι αυτό δεν είναι μόνο μια δική μου αντίληψη ή κάτι που αφορά στενά τον τυροκομικό κλάδο αλλά μια ευρύτερη εντύπωση, ένας κοινός τόπος.
Τι σας λένε οι κτηνοτρόφοι; Πως βλέπετε τη δική τους παρουσία;
Τα πράγματα στην πρωτογενή παραγωγή είναι ανησυχητικά. Πολλές κτηνοτροφικές μονάδες που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια ανήκαν σε ηλικιωμένους ανθρώπους και δεν υπήρχε διαδοχή για να συνεχιστεί το επάγγελμα. Άλλωστε και οι επιχειρήσεις που διέθεταν αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν στημένες σε επαγγελματική βάση, ήταν μικρές μονάδες με λίγα ζωντανά. Με την οικονομική κρίση που ξέσπασε οι μονάδες αυτές έκλεισαν.
Βλέπετε κάποια ανανέωση του επαγγέλματος του κτηνοτρόφου; Νέοι άνθρωποι με νέες μονάδες ή κάτι τέτοιο…
Δεν παρατηρώ κάποια αξιοσημείωτη ανανέωση του επαγγέλματος του κτηνοτρόφου, τουλάχιστον στην ευρύτερη περιοχή των Τρικάλων που γνωρίζω. Εδώ που τα λέμε και αντικειμενικά είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο. Υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις νέων που γυρίζουν στα χωριά τους για να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία αλλά δεν θα έλεγα πως αυτό αποτελεί τάση.
Με τις εξαγωγές πως τα πάτε; Έχετε και χαλβά εσείς…
Εξάγουμε σε ΗΠΑ και Αυστραλία. Οι εξαγωγές της Μάτης έχουν περάσει από διάφορες φάσεις σχετικά με τον χαλβά που αναφέρατε: τα πρώτα χρόνια της εταιρείας ήταν ο χαλβάς μας διάσημος στο εξωτερικό κι αυτός παρέσυρε τις πωλήσεις τυριών. Αργότερα τη δεκαετία του 1970 το τυρί άρχισε να γίνεται γνωστό και να αυξάνει και τις πωλήσεις του χαλβά, μετά πήρε και πάλι τα ηνία ο χαλβάς και σήμερα πια τα δύο προϊόντα έχουν σταθεροποιηθεί.
Δημοσιεύτηκε στο 3ο τεύχος του Dairy News Ιούνιος 2016. Φωτογραφίες: Βιομηχανία Μάτης.