Τον έντονο προβληματισμό της για όσα συμβαίνουν στο χώρο του γάλακτος και του κρέατος καταθέτει με ανοιχτή επιστολή της, η Ένωση Φυλής Χολστάιν Ελλάδας και κάνει λόγο για ‘σκωτσέζικο ντους’ εταιρειών προς τους παραγωγούς, που τη μία εβδομάδα τους ζητούν ν΄ αυξήσουν την παραγωγή γάλακτος και την επομένη τους ανακοινώνουν ότι έχουν υπερπροσφορά και ‘πνίγονται στο γάλα’.
Στην επιστολή της η Ένωση εξηγεί πως τελεί σε κίνδυνο ολόκληρος ο κλάδος της αγελαδοτροφίας και της αιγοπροβατοτροφίας και ζητεί τα συναρμόδια υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομίας και οι εποπτευόμενοι φορείς ν΄ αναλάβουν το ρόλο τους, αν μη τι άλλο στους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Καλεί, δε, και τους καταναλωτές ν΄ αντιληφθούν πως οι παραγωγοί γάλακτος-κρέατος συμμετέχουν στο ΑΕΠ, δίνουν θέσεις εργασίας (σε γεωργία, κτηνοτροφία, βιομηχανία, μεταφορές, εμπόριο, τουρισμό κ.ά.) αλλά και σ΄ επίπεδο ποιοτικών προϊόντων και ζητά να στηριχθεί η ελληνική παραγωγή γάλακτος – κρέατος, που παράγεται κατά 100% στη χώρα μας.
Ακολουθεί όλη η ανοιχτή επιστολή της Ε.Φ.Χ.Ε.
Από τον Γενάρη – Φλεβάρη άρχισε σταθερά πτώση τιμών από τις γαλακτοβιομηχανίες στις τιμές του παραγωγού η οποία συνεχίζεται αμείωτη μέχρι και σήμερα, με αποτέλεσμα οι μονάδες, να έχουν κατά μέσο όρο απώλεια στην τιμή του λίτρου περίπου 3 – 4 λεπτά. Με αφορμή αυτό το γεγονός αλλά και το ό,τι τίθεται τελικά σε ισχύ ο νόμος περί υποχρεωτικής αναγραφής της χώρας προέλευσης της πρώτης ύλης, θα θέλαμε να καταθέσουμε τον προβληματισμό μας:
Α) Πώς είναι δυνατόν όλες οι ελληνικές γαλακτοβιομηχανίες να λένε ότι «πνίγονται» στο γάλα και ότι χατιρικά το παίρνουν από ορισμένους παραγωγούς τη στιγμή που παράγουμε μόνο το 40% των αναγκών μας; Από ποιο γάλα πνίγονται; Από αυτό που εισάγουν;
Β) Πότε θα σταματήσει η παλινδρόμηση από το κρύο στη ζέστη, ανάμεσα στις εταιρείες και τους παραγωγούς, η οποία έχει καταστροφικές συνέπειες για την κτηνοτροφία; Πως είναι δυνατόν τη μία εβδομάδα, να παροτρύνει κάποιον παραγωγό της να αυξήσει την γαλακτοπαραγωγή του και την άλλη εβδομάδα να του λέει ότι δεν χρειάζεται το γάλα του; Ποιος πληρώνει το κόστος της επένδυσης για την αύξηση του γάλακτος; Με τι ψυχολογία ο παραγωγός μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί και να επενδύει; Ποιον μπορεί να εμπιστευθεί;
Γ) Τώρα που θα ισχύσει ο νόμος για την υποχρεωτική αναγραφή, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το υπουργείο Οικονομίας κι Ανάπτυξης θα φροντίσουν για την πλήρη εφαρμογή του και θα επιβάλλουν σκληρές ποινές στους παραβάτες;
Δ) Θ΄ αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν, ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων, όταν αποδέχτηκε ελαφρά τη καρδία, στο νέο Κώδικα Τροφίμων και Ποτών το γιαούρτι να γίνεται από συμπύκνωμα και από οποιοδήποτε σχεδόν γάλα εισαγωγής; Θα προστατέψει τον καταναλωτή και τον παραγωγό της χώρας;
Στον τομέα της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας τα όμορα κράτη αναπτύσσονται κι ακόμη και η γειτονική Αλβανία έχει σχέδιο, για την ανάπτυξη της γαλακτοπαραγωγής. Αντίθετα, εμείς διαρκώς υποχωρούμε και αν δεν παρθούν μέτρα σοβαρά η παραγωγή της Ελλάδας θ’ απαξιωθεί εντελώς. Ειλικρινά θα ήμασταν ευτυχείς, αν μας υποδείκνυαν οι αρμόδιοι, έστω και μια καινούρια μονάδα γαλακτοπαραγωγής, που έγινε τα τελευταία χρόνια, αφού με τη βαθμολόγηση και μόνο είναι αδύνατον να ενταχθεί κάποιος σε σχέδιο βελτίωσης.
Στο κρέας τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Στην προβατοτροφία η κατάσταση είναι πολύ άσχημη με την φέτα να αποδομείται εκ των έσω. Ένας τομέας που θα έπρεπε να είναι χρυσοφόρος για την χώρα μας καταστρέφεται από διάφορους πονηρούς κομπιναδόρους χωρίς κανείς να παρεμβαίνει. Είναι καιρός πλέον η πολιτεία να δει το θέμα της κτηνοτροφίας συνολικά και να παρθούν μέτρα. Μέτρα άμεσης εφαρμογής, πριν να είναι αργά.
Καλούμε τους καταναλωτές να στηρίξουν την ελληνική παραγωγή και να ψωνίζουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα που αναγράφουν ότι είναι από 100% ελληνικό γάλα. Τους καλούμε να στηρίξουν έτσι την Εθνική Οικονομία, και την ελληνική ύπαιθρο, ώστε ν΄ αυξηθούν οι θέσεις εργασίας στην κτηνοτροφία.
Εκ παραλλήλου είναι βέβαιο πως θα διατρέφονται με καλύτερης ποιότητας προϊόντα, διότι προέρχονται από φρέσκο ελληνικό γάλα, με καλές συνθήκες παραγωγής. Ευελπιστούμε ότι οι καταναλωτές της χώρας θ’ αναλογιστούν πως το κόστος των υπέρογκων φόρων το πληρώνουμε μόνοι μας και συνεπώς πρέπει να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο.